Жүрек – теңіз, тіл – оның жағалауы
Өмірі табиғат аясында өткен бәдәуидің ғажайып бір дұғасы бар. Дала данышпаны: «Уа, Раббым! Ризығым аз болса, көбейте гөр, алыс болса, жақындата түс, жақын болса, жемісті ет, ал жемісті болса, мені Саған шүкір етуші пенделеріңнен ете гөр!», - деп дұға жасаған екен. Міне, сөз қадірін түсінгенге бұл мінәжатта терең мағына жатыр.




































                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
